साहित्य

म पूरा , तिमी आधा

-मन्जु काँचुली-
तिमी– मेरो आकाशको घडामा तैरिने एक टुक्रा अस्थिर बादल
मेरो चन्द्रमाको प्रकाशले पानीमा छचल्किने एउटा निर्निमेष छाल
तिमी–अस्तित्वको एक क्षणिक रुप
म– अस्तित्वकी शाश्वत स्वरुप

मनको सन्दुक

-लक्ष्मी उप्रेती-

कति दयनीय उमेरको पर्खाल उफ !

आफ्नै पौरखको सारा सिर्जनामा हुदा पनि
उमेरको यो संघारमा आईपुग्दा नितान्त एक्लिनु

मखमली सम्झना

-सुष्मा रानाहँमा-

घुमाउथिन् आमाले,आफैँ झैं पिसिएको पिठोको फन्के रोटी
मन आफैं घुम्थ्यो उमंगको जस्केला वरिपरी
धानका बाला झुलेर खेतका गह्राहरु

च्याति दिँउ भ्रमको साम्राज्य

-प्रेमिला राई-
उहिले सर्वहाराको गीत गाउनेहरू
आज पनि उहीँ माटोमा
उस्तरी नै
उहीँ भाका, उहीँ लयमा
उहीँ भुइमान्छेका गीतहरू गाइरहेछन
त्यो गीतको छाती टेकेर उभिनेहरू
आज सत्ताको सोपानमा विराजमान छ ।

छोरी

-अन्शु खनाल-

प्यारी छोरी
जन्मनु आफैमा जित्नु हो
यसमानेमा जिन्दगीको सुरुवात जित बाटै गरेकी हौ तिमीले पनि ।

थाहा थिएन

-अनिता महर्जन-

थाहा थिएन आमा पराइ घरको जिवन शैली
सोचेको थिएँ आफ्नै जस्तै हुन्छ कि भनेर

नारी सहास र सृजनाको स्रोत

-अञ्जना दास परियार-

परोपकारी मन, भावना र कार्यले
सुनौलो विश्व-इतिहास रच्न सफल मदर टेरेसा नारी तिनी ।

समाज सेवा र हाम्रो परिवेश

-हिरा दाहाल-

बर्दियाकि बहिनी भात खान नपाएर
देह त्याग गर्न विवश देशमा
समाज सेवा गर्छु भन्न पनि लाज लाग्छ ।

महिला

-वसन्त आचार्य-

गरेर परिवारको हेरचाह, राख्द छिन् ख्याल अरुको पनि,
जहाँ देखिन्छन् चोटहरु, उहीँ पुग्दछिन् मलम बनी !

सामाजिक सेवा र महिला अधिकार

-रुपा थापा-
अघि बढ्नु पर्छ छोरी सधै तिमीले
चम्किएर त्यो किरण सरि
यो सामाजिक सेवामा
सारा ती मौनतालाई तोडेर